Ξέρω γιατί οι Χριστιανοί συχνά δυσκολεύονται να μοιραστούν την πίστη τους.
Το ξέρω γιατί μερικές φορές δυσκολεύομαι και εγώ ο ίδιος να μοιραστώ την πίστη μου. Πρώτα από όλα, ποιος θέλει να ρισκάρει την απόρριψη; Όλοι νοιώθουμε την απόρριψη και απογοήτευση καθημερινά – γιατί να ζητήσουμε περισσότερη; Ένας ακόμη λόγος είναι ότι δεν έχω τα σωστά λόγια να πω την κατάλληλη στιγμή. Επίσης, το έργο της εκπλήρωσης της Μεγάλης αποστολής του Ιησού να φέρει το ευαγγέλιο στα πέρατα της γης φαίνεται τόσο τρομακτικό που δεν το ξεκινάω καν. Αλλά ο μεγαλύτερος λόγος; Δεν αγαπώ αρκετά τέτοιους ανθρώπους.
Το να νοιάζεσαι για την πνευματική κατάσταση και το πεπρωμένο των άλλων είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνετε. Απαιτεί επίσης προσπάθεια, συνειδητή επιλογή να ξοδέψετε χρόνο και ενέργεια και αγάπη στους ανθρώπους. Πρέπει να επιλέξουμε να νοιαζόμαστε. Κάποιος το έκανε για λογαριασμό μου—γι’ αυτό είμαι πιστός. Μπορώ να το κάνω και εγώ για κάποιον άλλο. «Να είστε ελεήμονες με όσους αμφιβάλλουν. Σώσε τους άλλους αρπάζοντάς τους από τη φωτιά, στους άλλους δείξε έλεος, ανάμεικτο με φόβο» (Ιούδα 1:22,23).
Οι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται μια χαρά με τη ζωή τους χωρίς τον Χριστό. Μην το πιστεύεις. Οι άνθρωποι δεν έχουν πού να πάνε με τις ενοχές που αποκτούν από την συνείδησή τους. Οι άνθρωποι δεν έχουν απαντήσεις αν υπάρχει ελπίδα για αυτούς μετά θάνατον. Οι Χριστιανοί μπορούν να μοιραστούν τα καλά νέα για Εκείνον που μας άρπαξε από τις φωτιές της κόλασης. Οι Χριστιανοί μπορούν να δείξουν στους άλλους την ίδια αγάπη και το ίδιο έλεος που μας έδειξε ο Χριστός.
Μην περιμένετε μέχρι να το νιώσετε. ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΠΡΩΤΟΙ.